Zoals vaker gebeurt in een ingewikkelde kwestie, roept het stuk van Willemien van Aalst meer vragen op dan dat het beantwoordt.
Allereerst dragen we het Filmfestival een enorm warm hart toe en voelen we ons altijd enorm welkom en worden we aan alle kanten in de watten gelegd. Daarom vinden we het ook heel vervelend als het festival door onze actie een sponsor dreigt kwijt te raken. Bovendien geven we toe dat UPC de “Kop van Jut” is geworden. Maar ja, UPC was van de kabelmaatschappijen die geen vergoedingen meer afdragen, wel degene die de aandacht op zich vestigde door zich zo nadrukkelijk als fan van de Nederlandse film te willen profileren. Misschien had iemand ze dat, gezien de lopende rechtszaak, moeten afraden.
Ondertussen kun je je natuurlijk wel afvragen wie er nu belangrijker is: de maker of de sponsor? Want wat heb je aan een goed gesponsord festival als de makers nauwelijks nog kunnen rondkomen?
Willemien van Aalst zou het liefst zien dat de Filmdagen een grote goednieuwsshow is, dat begrijpen we. Aan de andere kant is het misschien juist de functie van een filmfestival om als decor te dienen voor protesten en acties van makers. Het is in elk geval niet de eerste keer.
Ondertussen verzekeren we iedereen dat we zelfs na twee jaar in alle stilte onderhandeld te hebben nog altijd bereid zijn om tot goede afspraken te komen met de kabelmaatschappijen en dat we stevig in het vizier houden dat we vooral zakelijke argumenten moeten delen met het publiek. In dat verband citeren we graag een opmerking van een filmmaker :
” Door actie is NFF zijn hoofdsponsor kwijt: de € 200.000 sponsorbijdrage van UPC is ongeveer de rente die ze hebben verdiend met het 2 jaar niet betalen van schrijvers en regisseurs. Wie zijn er nou eigenlijk de sponsors?”
We hopen dan ook dat UPC fan van de Nederlandse film blijft en dat ze het Nederlands Film Festival om precies die reden wil blijven sponsoren én dat het bovendien met de makers allemaal snel goed geregeld is.
Lees hier het artikel van Willemien van Aalst
